Η αχλαδιά ή απιδιά είναι οπωροφόρο δέντρο και ανήκει στην τάξη Ροδώδη και στην οικογένεια των Ροδοειδών και καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες χώρες. Κατάγεται από τις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα και βρέθηκε στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια. Στην Ευρώπη καλλιεργείται από το 17ο αιώνα. Η αχλαδιά έχει άνθη λευκόχρωμα ή είναι απαλού ρόδινου χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς. Οι καλλιεργούμενες αχλαδιές πολλαπλασιάζονται με σπόρο και στη συνέχεια με εμβολιασμό. Από 4 μέχρι 7 χρόνια μετά τη φύτευση αρχίζει η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου. Η αχλαδιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της το αχλάδι. Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και στους –20 βαθμούς αλλά πριν αρχίσει η άνθιση. Όταν οι καρποί δέσουν τότε η ανθεκτικότητα του δέντρου στο κρύο πέφτει και φτάνει στους –2 βαθμούς. Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και δροσερό ενώ αργιλώδη εδάφη είναι απαγορευτικά στην ανάπτυξη του δέντρου. Συνήθως σε ένα στρέμμα μπορούν να φυτευτούν 15-25 δέντρα αλλά σε μη ζωηρές ποικιλίες μπορούμε να δούμε και 100 δέντρα ανά στρέμμα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία ή ικανοποιητικός αριθμός βροχοπτώσεων τότε χρειάζεται πότισμα γιατί το δέντρο είναι ευαίσθητο στην ξηρασία. Στην Φυτοπρομηθευτική θα βρείτε τις ποικιλίες:
Αμπάτε φετέλ (κίτρινος, πολύ μακρόστενος καρπός, ωρίμανση τέλη Σεπτεμβρίου)
Κοντούλα (μεγάλος μίσχος, εύγευστο, δεν συντηρείται στο ψυγείο, ωρίμανση 15-30 Ιουλίου)
Κόσια (κίτρινος μετρίου μεγέθους καρπός, υπερπρώιμη ποικιλία αφού ωριμάζει 20-30 Ιουνίου)
Κρυστάλλι-Βουτυράτο (πράσινο, κανονικό μέγεθος καρπού, συντηρείται πολύ καλά στο ψυγείο, ωρίμανση 1-15 Αυγούστου)
Ουίλιαμς (κιτρινοπράσινος, στενόμακρος καρπός, κατάλληλος για κονσερβοποίηση, ωρίμανση 10-15 Σεπτεμβρίου)
Πάσα Κρασάνα (μεγάλος, στρογγυλός, λαδί καρπός, συντηρείται πολύ καλά στο ψυγείο, ωρίμανση τον Οκτώβριο)
Σάντα Μαρία (μεγάλος κοκκινοκίτρινος καρπός, υπόξινος, ωρίμανση αρχές Ιουλίου)
Χάιλαντ (στενόμακρος καρπός, κατάλληλος για κονσερβοποίηση, ωρίμανση 20 Σεπτεμβρίου)