Περιοχές καλλιέργειας
Παλιά ερυθρή μεσογειακή ποικιλία, καλλιεργούμενη στη νότια Γαλλία. Στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε πολύ νωρίς, πριν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη. Σήμερα καλλιεργείται σε μικρή έκταση και στα Δωδεκάνησα, τη Θεσσαλία και την Κρήτη.
Φυτό
Είναι μέσης ζωηρότητας, γόνιμο, πολύ παραγωγικό, ευαίσθητο στο ωίδιο, τα ακάρεα, το βοτρύτη, την ευτυπίωση, τη χλώρωση σιδήρου και ανθεκτικό στην ξηρασία. Διαμορφώνεται σε κύπελλο και γραμμικό κορδόνι (Royat) και δέχεται κλάδεμα κοντό στα 2 μάτια. Συμπεριφέρεται άσχημα σε εδάφη που συγκρατούν υγρασία, που είναι ψυχρά, ιδιαίτερα την άνοιξη. Προτιμά εδάφη ξηρά, χαλικώδη, αμμώδη, φτωχά, σε πλαγιές καλής έκθεσης στον ήλιο, θερμών περιοχών. Ξεκινά τη βλάστηση στα μέσα Απριλίου και ωριμάζει το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου. Κάθε κληματίδα φέρνει 2 σταφύλια μεγάλα, 400 gr., κωνικά, πυκνόρραγα. Οι ράγες είναι μεγάλες, ελλειψοειδείς, με φλοιό σχετικά λεπτό, κυανομέλανου χρωματισμού και σάρκα άχρωμη, γλυκιά, σχετικά τραγανή.
Προϊόν
Η ποιότητα των σταφυλιών και κατ’ επέκταση του κρασιού εξαρτάται από τις αποδόσεις. Το κρασί της ποικιλίας αυτής είναι πλούσιο σε σάκχαρα, μέτριας οξύτητας, με καλό χρώμα και σώμα όταν οι αποδόσεις είναι κανονικές. Με υψηλές αποδόσεις δίνει κρασιά που υστερούν σε αλκοόλη, οξύτητα, χρώμα, τανίνες.