Μηλιά

 Η μηλιά (επιστ.: Μηλέα η ήμερος, λατ. Malus domestica) ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Είναι δέντρο φυλλοβόλο και φτάνει τα 5-12 μέτρα ύψος με φύλλα που έχουν ελλειψοειδές σχήμα και μυτερή άκρη. Ανθίζει την άνοιξη με άσπρα άνθη (ελαφρά ροζ στην αρχή), 2.5-3.5 cm σε διάμετρο, με πέντε πέταλα. Τα φρούτα ωριμάζουν το φθινόπωρο και συνήθως έχουν διάμετρο 5-9 cm (και σπάνια μέχρι και 15 cm). Η μηλιά ήταν γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους, τόσο σε άγρια όσο και σε καλλιεργούμενη μορφή. Η καταγωγή της τοποθετείται στην περιοχή νότια του Καυκάσου. Το δέντρο καλλιεργείται από την αρχαιότητα στην Ασία και στην Ευρώπη. Η καλλιεργούμενη μηλιά αναφέρεται από το Θεόφραστο τον 3o αι. π.Χ.. Με την ανακάλυψη του νέου κόσμου και την εγκατάσταση αποίκων πολλές ευρωπαϊκές ποικιλίες μεταφέρθηκαν στην Αμερική. Η μηλιά είναι δέντρο κυρίως των ψυχρών και υγρών περιοχών. Απαιτεί δροσερό καλοκαίρι και αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της και το δροσερό καλοκαίρι για παραγωγή μήλων υψηλής ποιότητας. Παρόλα αυτά κατά την περίοδο της ανθοφορίας κινδυνεύει από παγετούς. Παραθαλάσσιες και παραλίμνιες περιοχές ευνοούν την καλλιέργεια της μηλιάς γιατί ο κίνδυνος πρόκλησης ζημιών από παγετό μειώνεται σημαντικά λόγω της υδάτινης επιφάνειας που συντελεί στη διατήρηση της θερμοκρασίας σε επιθυμητά επίπεδα. Σε ανεμόπληκτες παραθαλάσσιες περιοχές μπορεί να προκληθούν ζημιές από τα σταγονίδια της θάλασσας στα φύλλα και τους καρπούς της. Η θερμοκρασία του καλοκαιριού επηρεάζει την εμφάνιση του κόκκινου χρώματος των καρπών και κατά συνέπεια την ποιότητα της παραγωγής. Η άριστη μέση θερμοκρασία κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο είναι 20 – 21 βαθμοί Κελσίου. Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, όταν συνοδεύονται και από σημαντική έλλειψη εδαφικής υγρασίας, προξενούν σοβαρές ζημιές στην παραγωγή. Οι κατ’ εξαίρεση χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω των -25 βαθμών Κελσίου) μπορεί να προξενήσουν ζημιές στα δέντρα κυρίως όταν είναι απότομες. Η ανθεκτικότητα στις χαμηλές θερμοκρασίες διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία. Η μηλιά έχει μεγαλύτερες ανάγκες σε χαμηλές θερμοκρασίες από οποιοδήποτε άλλο φυλλοβόλο καρποφόρο είδος. Η επιτυχής της καλλιέργεια εξαρτάται άμεσα από αυτό τον παράγοντα, σε θερμές περιοχές ή όπου οι χειμώνες είναι θερμοί δημιουργούνται προβλήματα όπως για παράδειγμα πολλοί οφθαλμοί δεν εκπτύσσονται, η βλάστηση είναι αδύνατη, η άνθηση χρονικά ανώμαλη, η καρποφορία περιορισμένη και η ωρίμανση των καρπών ασύγχρονη. Ευδοκιμεί σε περιοχές με ετήσιο ύψος βροχόπτωσης πάνω από 500 χιλ., που κατανέμεται σε όλη τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου. Σε περιοχές με λιγότερη βροχόπτωση χρειάζεται άρδευση. Η υψηλή σχετική ατμοσφαιρική υγρασία κατά την περίοδο της καρποφορίας μπορεί να προκαλέσει ασθένειες, κυρίως σκωριάσεις. Η μηλιά ανέχεται την εδαφική υγρασία αλλά και την απαιτεί, ιδιαίτερα τη θερινή περίοδο. Όταν οι ανάγκες της δεν ικανοποιούνται από τις βροχοπτώσεις τότε πρέπει να αρδεύεται. Η άρδευση γίνεται συχνότερα σε βαριά εδάφη όπου οι ρίζες είναι επιπόλαιες. Το υπερβολικό πότισμα όμως πρέπει να αποφεύγεται γιατί δημιουργεί προβλήματα και προκαλεί ασθένειες. Το άφθονο φως είναι απαραίτητο γιατί επηρεάζει σημαντικά το χρώμα των καρπών, χαρακτηριστικό που σε ορισμένες περιπτώσεις καθορίζει την ποιότητά τους. Στην Φυτοπρομηθευτική θα βρείτε τις ποικιλίες:

Γκόλντεν Ντελίσιους (κίτρινος, στρογγυλός καρπός, ωρίμανση αρχές Σεπτεμβρίου)

Γκράνι Σμιθ (πράσινος, στρογγυλός, υπόξινος καρπός, ωρίμανση μέσα Οκτωβρίου)

Ιμπέριαλ (κόκκινος, στενόμακρος καρπός, ωρίμανση τέλη Αυγούστου)

Μούτσου (πρασινοκίτρινος καρπός, λίγο υπόξινος, ωρίμανση αρχές Σεπτεμβρίου)

Μπλακ Ντέιβις (κόκκινος, υπόξινος, μεσαίου μεγέθους καρπός, ωρίμανση μέσα Σεπτεμβρίου)

Ντελίσιους Πιλαφά Τριπόλεως (μήλα Τριπόλεως, ωρίμανση τελευταίο δεακήμερο Οκτωβρίου)

Ρεντ Τσιφ (κόκκινος, στρογγυλός καρπός)

Σκάρλετ (κόκκινος, στενόμακρος καρπός, ωρίμανση μέσα Σεπτεμβρίου)

Σταρ Κρίμσον (μήλο Βόλου, κόκκινο, στενόμακρο, ωρίμανση μέσα Σεπτεμβρίου)

Τζόνα Γκολντ (πρασινοκόκκινος, στρογγυλός καρπός, ωρίμανση μέσα Σεπτεμβρίου)

Φιρίκι Βόλου (κιτρινοκόκκινος, μικρός καρπός, κατάλληλος για γλυκά, ωρίμανση τελευταίο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου)

Φιρίκι Νάουσας (κοκκινοπράσινος, μεγάλος καρπός, ωρίμανση τελευταίο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου)

Φούτζι (κόκκινος καρπός με πράσινες ρίγες, ωρίμανση τέλη Σεπτεμβρίου)