Περιοχές καλλιέργειας
Ερυθρή ποικιλία, καλλιεργούμενη σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, ιδιαίτερα στην Κορινθία, την Αχαϊα και την Ηλεία, και σποραδικά στην Αττική και την Εύβοια.
Φυτό
Είναι ζωηρό, εύρωστο, παραγωγικό, ευαίσθητο στο ωίδιο, το βοτρύτη και την ανθόρροια, ιδιαίτερα όταν επικρατούν βροχές και χαμηλές θερμοκρασίες στην περίοδο της ανθοφορίας και ανθεκτικό στην ξηρασία. Παρουσιάζει καλή συγγένεια με τα περισσότερα υποκείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, καθώς και με αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα. Διαμορφώνεται σε κύπελλο και γραμμικό αμφίπλευρο κορδόνι (Royat) και δέχεται κλάδεμα στα 3-4 μάτια. Προτιμά εδάφη γόνιμα, δροσερά, πρώιμων περιοχών. Ξεκινά τη βλάστηση στα μέσα Μαρτίου και ωριμάζει πολύ όψιμα, αρχές με μέσα Οκτωβρίου. Κάθε καρποφόρα κληματίδα φέρνει 2 σταφύλια πολύ μεγάλα, που ξεπερνούν τα 500 gr., κωνικά ως κυλινδρικά, κανονικής πυκνότητας. Οι ράγες είναι μεγάλες, 5,3 gr., ελλειπτικές, με παχύ φλοιό, ερυθροϊώδους χρωματισμού και σάρκα άχρωμη, εύχυμη, γλυκιά, ελαφρά υπόξινη, με 1-3 μέτρια γίγαρτα.
Προϊόν
Ο Σιδερίτης όταν τρυγηθεί νωρίς (μέσα με τέλος Σεπτεμβρίου) δίνει κρασιά μέτριου αλκοολικού τίτλου, μεγάλης οξύτητας.