Περιοχές καλλιέργειας
Είναι η ευγενέστερη ερυθρή ποικιλία του βορειοελλαδικού χώρου. Καλλιεργείται κυρίως στην Νάουσα, τη Γουμένισσα, το Αμύνταιο, τη Ραψάνη, το Τρίκωμο, τη Σιάτιστα, το Βελβεντό και σε μικρότερη έκταση στο ’γιο Όρος, την Όσσα, τα Ιωάννινα, τη Μαγνησία, την Καστοριά και τα Τρίκαλα. Συνολικά η έκταση φθανει τα 18.000 στρέμματα. Εμφανίζει μεγάλη παραλλακτικότητα που εντείνεται από τις διαφορετικές εδαφοκλιματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες καλλιεργείται.
Φυτό
Είναι ζωηρό, εύρωστο, γόνιμο, παραγωγικό, ευαίσθητο στο ωίδιο, το βοτρύτη, το μολυσματικό εκφυλισμό και πολύ ευαίσθητο στην ξηρασία. Ορισμένες χρονιές εμφανίζει φυλλοξηρικές κηλίδες στα φύλλα. Παρουσιάζει καλή συγγένεια με τα περισσότερα υποκείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν (με εξαίρεση το 3309 C), καθώς και με αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα. Διαμορφώνεται σε κύπελλο (έχει ορθόκλαδη βλάστηση), αλλά δίνει καλύτερης ποιότητας σταφύλια όταν διαμορφώνεται σε γραμμικό αμφίπλευρο κορδόνι (Royat) και κλαδεύεται κοντά στα 2 μάτια (και ο τυφλός, ή τσίμπλα, είναι γόνιμος). Αρέσκεται σε εδάφη ελαφρά ως μέσης μηχανικής σύστασης και κυρίως σε εδάφη καλής στράγγισης, ασβεστώδη, ουδέτερα ως αλκαλικά, μέσης γονιμότητας, εδάφη που του εξασφαλίζουν ομαλή τροφοδοσία με νερό. Είναι καλιόφιλη ποικιλία που δείχνει έντονα την έλλειψη ΄τοσο στα φύλλα (ακόμα και πριν την ανθοφορία), όσο και στο κρασί (μεγάλη οξύτητα). Λόγω της μεγάλης ζωηρότητας του φυτού πρέπει να αποφεύγονται οι καλλιεργητικές τεχνικές που την εντείνουν (αζωτούχες λιπάνσεις, υπερβολικές αρδεύσεις). Δίνει ποιοτικότερο σταφύλι όταν η πυκνότητα φύτευσης είναι κοντά στα 400 φυτά/ στρέμμα, η φυλλική επιφάνεια αρκετή και καλά διευθετημένη στο χώρο ώστε να θρέψει σωστά την παραγωγή, το φορτίο ανά πρέμνο μέτριο (ο σημαντικότερος παράγοντας διαμόρφωσης των ποιοτικών χαρακτηριστικών). Το αυστηρό κορυφολόγημα και η αφαίρεση μεγάλης φυλλικής επιφάνειας με το ξεφύλλισμα έχουν αρνητική επίδραση στην ποιότητα του σταφυλιού. Σε χρονιές δροσερές εμφανίζει, σε ορισμένες περιοχές, δυσκολία ωρίμανσης και εκεί έχει ανάγκη τη συνδρομή βελτιωτικών ποικιλιών. Ξεκινά τη βλάστηση το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου και ωριμάζει μετά τις 20 Σεπτεμβρίου. Κάθε καρποφόρα κληματίδα φέρνει 2-3 σταφύλια μέτρια ως μεγάλα, που φθάνουν τα 400 gr., συνήθως πτερυγωτά, κωνικά ως κυλινδροκωνικά, πυκνόρραγα, που κόβονται πολύ εύκολα (δημιουργώντας πρόβλημα την περίοδο του γυρίσματος των σταφυλιών στις ανεμόπληκτες περιοχές, αλλά διευκολύνοντας και τον τρυγητό). Οι ράγες είναι μέσου μεγέθους, 2,4 gr., σφαιρικές, με φλοιό παχύ κυανομέλανου χρωματισμού και σάρκα άχρωμη, χυμώδη, υπόξινη, με 1-3 μέτρια γίγαρτα. Οι ράγες αποχωρίζονται σχετικά εύκολα από τον ποδίσκο και αντιπροσωπεύουν το 96 % του βάρους του σταφυλιού, ενώ οι φλοιοί με τα γίγαρτα το 15 % του βάρους των ραγών.